مقالات

کودکان چه می خواهند

کودکان از ما چه می خواهند؟

بیشتر مردم فکر می کنند که عشق پدر و مادر به فرزند امری آسان، روشن و واضح است. والدین همواره عشقشان را به هزاران شیوه به فرزندشان نشان می دهند ولی گاهی کودک منظورشان را درک نمی کند و با کوچک ترین مخالفتی مدعی می شود که پدر و مادر او را دوست ندارند.

دکتر چریل اسمیت، روانشناس معتقد است که ابراز علاقه و توجه به بچه های کوچک تر آسان تر است، چون بچه ها درک مستقیمی از اطرافشان دارند. ابراز علاقه روشی برای مطمئن کردن کودکی است که به نوازش و اطمینان بین والدین و خودش نیاز دارد.

روانشناسان معتقد هستند که بهتر است والدین بیاموزند که چگونه پیام های عشق و علاقه خود را به کودکان برسانند. گاهی کودک میزان علاقه والدین نسبت به خودش را کنترل و اندازه گیری می کند. ممکن است بخواهد تا اتاقش را مرتب کنید، مشق هایش را بنویسید، از دوستش خوب استقبال کنید، برایش هدیه بخرید، اوقاتی را با او سپری کنید، با او به پارک یا سینما بروید و مهم تر از همه اینکه می خواهد والدینش او را در آغوش بگیرند، دست هایش را بگیرند و او را نوازش کنند.

ما به دوره کودکی از پشت عینک مردان و زنان بزرگسال نگاه می کنیم. این راهی که ما می رویم فقط نگاه مبتنی بر اقتدار بزرگسالانه به کودک و اشتباه گرفتن دخالت به جای تربیت است. باید برای کودکان فرصت، امکان و میدان مانور بیشتری برای کشف، مشاهده و تجربه های مستقل و خودانگیخته قائل شویم. یادمان باشد اگر دنیای کودکان را محدود کردیم مطمئن باشیم آینده ای پر از ناتوانی و وابستگی و ضعف برای بزرگسالی آنها ساخته ایم.

ترجمه-ضعف-سیستم-ایمنی-بدن1

سخن آخر:

  • به حرف های آنها گوش کنید، با دقت گوش کنید.
  • برای درک آنها و احساساتشان وقت صرف کنید.
  • کودکان کامل نیستند همانطور که ما پدر و مادرها کامل نیستیم. آنها را آنگونه که هستند، بپذیرید.
  • اوقاتی را فقط با آنها سپری کنید.
  • از آنها نظر بخواهید. بگذارید نظر بد و ناقصی بدهند و با حوصله نظرشان را اصلاح کنید.
  • به جای سخنان کنایه آمیز و انتقادهای تند با آنها گفت و گوی مثبت داشته باشید.
  • به آنها افتخار کنید و بگویید که از داشتن آنها خوشحال هستید.
  • قسم به جان دختر و یا پسرم را برای آنها عینیت ببخشید.
  • با دوستانشان مهربان باشید.
  • به لباس و نظافت شخصی خود توجه کنید و خود را آراسته نگه دارید کودکان شما را تماشا می کنند.
  • درباره مسائل و مشکلات خود تا حد فهم آنها صحبت کنید.
  • بچه ها را درباره وضعیت شغلی خود نگران نکنید.
  • آنها را با هم مقایسه نکنید.
  • برای گفت وگو محیط صمیمانه ایجاد کنید و مطمئن باشید در محیط صمیمی، فرزند احساس خواهد کرد اولیایش انسان‌های هوشیار و مشکل گشایی هستند.
  • به مدرسه آن‌ها سر بزنید و در مراسم مدرسه و مسابقات مربوطه شرکت کنید.
  • به چیزهایی که مورد علاقه آن‌هاست احترام بگذارید.
  • درباره مسائل مختلف، نظر آن‌ها را بپرسید.
  • با آن‌ها بخندید و به یاد داشته باشید که فرزندان مسئول مشکلات شما نیستند.
  • به کارها و تکالیف مدرسه‌شان علاقه نشان دهید.
  • کارهایی پیدا کنید که می‌توانید با هم انجام دهید.
  • غذا را با هم بخورید و آن‌ها را در خانه به حساب بیاورید.
  • به آن‌ها بگویید که برای شما استثنایی و فوق العاده هستند.
  • به اشخاصی که مورد علاقه آن‌ها هستند احترام بگذارید.

منابع:

گفتارهای تربیتی، شهید دکتر محمدجواد باهنر/مدیریت خانه، محمود حائریان اردکانی/مشکلات تعلیم و تربیت مدرسه پدران و مادران پاریس ترجمه حبیبی/نحوه رفتار والدین با فرزندان، یدالله جهانگرد

پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *